تقدیم به عشقم مهسا
دخترى از جنس دریاتقدیم به عشقم مهسا
دخترى از جنس دریامهسا گناهم چیست
گناهم چیست ای مردم که من از نسل پاییزم و تا صبح قیامت یک نفس در باد می ریزم
مرا باور نداری هیچ شکی نیست اما من تو را بر شانه های زخمی باران می آویزم
تو از من خاطراتی از شبی آ رام می خواهی من از آتشفشان خالی فریاد لبریزم
نه وقتی مانده تا آزارهایت را به دل گیرم نه امیدی که با تو یک سحر از خواب برخیزم
تو چون روح بهاری من ولی از جنس پاییزم چگونه می شود در این تلاقی ها بیامیزم؟
مهسابی قرارتو ,منم
در این بی عدالت هستی , به دنبال داوری می گردم
.
در این نا به سامان روزگار , به دنبال سامانی می گردم.
در این نا تمامان انتظار , به دنبال پایانی می گردم.
در این هنگامه خاستن , به دنبال قراری می گردم.
خدا کجاست ؟ برتر کیست ؟ ماوراء کجا به خاب رفته است.
همه دروغن .......!!!!!
تقدیر چنین می گوید , قسمت همین بوده است.
همه خیالند...!!! شانس است و بخت و اقبال
همه تصورند! نه
این منم و تو که می سازیم خدا و جهان هستی را , نیروی برتر و ماورا را
این منم و تو که می سازیم بازی سرنوشت را , قسمت و تقدیر را
این منم و تو که می سازیم بخت و اقبال را....
در جایی خواندم هیچ چیز در این دنیا بی دلیل نیست.
دلیل این ها چیست ؟
کسی گفت : برای رسیدن به هر چیزی باید آماده بود , تنها خواستن
کافی نیست
آیا من آماده ام ؟ تو چطور؟
شاید همین دلیل همه پیچیدگیهاست.
مشکلات درون من است نه بیرون
مشکلات در ذهن من است نه بیرون
گره در درونم بسته است....................
گشاینده گره خودم هستم..............
منم آن عدالت گم شده............. منم آن سامان به تاراج رفته..
پایان انتظار منم.........
قرار بی قرار منم....
.
عاشق شدن من
امروز هفت مین سالگرد عاشق شدن من هست من هفت سال پیش در چنین روزى عاشق دخترى به نام مهسا شدم.کنار دریا.مهسا دخترى از جنس دریا بود مثل دریا با عظمت بود مثل دریا با شکوه بود
یاد داری :
بارها گفته بودی از دام دوستی کی کنم فکر جدایی ؟
گفته بودی نیست پایان دوستی ما ، تا خدا دارد خدایی !
گفتم از این ترس دارم، کز محبت رو پوشی ، ساغر دوستی ننوشم
از دلت مهرم زدایی
خندهء مستانه‌ای کردی و در چشمم نگه کردی و گفتی :
کم گو از بی وفایی و جدایی !
حال این منم تنها اسیر درد هجران
حال این منم بیگانه زهر آشنایی
